အာကိဉ္စညာယတန-ဟူသော ပုဒ်သည် အာကိဉ္စည+အာယတန-ဟူသော နှစ်ပုဒ်ကို ပေါင်းစပ်ထားသော ပုဒ် ဖြစ်သည်။ အာကိဉ္စည= ဘာမျှမရှိခြင်း (အာကာသာနဉ္စာယတနစိတ်၏ လုံးဝ မရှိတော့ခြင်း)၊ အာယတန= (ဈာန်စိတ် ဖြစ်ခြင်း၏) အကြောင်း-ဟုပင် တစ်လုံးချင်း အဓိပ္ပါယ်ရသည်။ ထိုနှစ်ပုဒ်ပေါင်း၏ တိုက်ရိုက်အဓိပ္ပါယ်မှာ (ဈာန်စိတ်ဖြစ်ခြင်း၏) အကြောင်းဖြစ်သော၊ ဘာမျှမရှိခြင်း (အာကာသာနဉ္စာယတနစိတ်၏ လုံးဝ မရှိတော့ခြင်း)-ဟု ဖြစ်သည်။
ဝဋ်တရား၏ အရင်းခံအကြောင်းတရားကို ဝဋ်မြစ်-ဟု ခေါ်သည်၊ မူလ-ဟုလည်း ခေါ်သည်။
စိတ် ဥတု အာဟာရကြောင့် ဖြစ်သော နိပ္ဖန္နရုပ်တို့၏ ပေါ့ပါးမှု၊ နူးညံ့မှု၊ ပြုလုပ်ရန် အဆင်သင့် ဖြစ်မှု၊ (ဖျတ်ဖျတ်လပ်လပ် သွက်သွက်လက်လက်ရှိမှု) ကိုယ်ဖြင့် သိစေမှု၊ နှုတ်ဖြင့် သိစေမှုတို့သည် ထူးခြားသော အမူအရာများ ဖြစ်ကြသည်၊ ထိုထူးခြားသော အမူအရာကိုပင် "ဝိကာရရုပ်"ဟု...
ဝေဒနာစေတသိက်။
ညိုမည်းကွက်ထနေသည့် သူသေကောင်။
(ဓားဖြင့်) ၂-ပိုင်း ဖြတ်ထားသော သူသေကောင်ကို "(ဓားဖြင့်) ၂-ပိုင်း ဖြတ်ထားသော သူသေကောင်၊ (ဓားဖြင့်) ၂-ပိုင်း ဖြတ်ထားသော သူသေကောင်"ဟု အဖန်ဖန် ရှုမှတ် ပွားများသော ဘာဝနာသည် ဝိစ္ဆိဒ္ဒကအသုဘ ကမ္မဋ္ဌာန်း...
ကိလေသာတို့မှ လွတ်သော မဂ်တရား, ဖိုလ်တရားကို "ဝိမောက္ခ"ဟု ခေါ်သည်။