ပုရိသိန္ဒြေ ၁

ခန္ဓာငါးပါးရှိသော ဘုံ။(ပဉ္စ-ငါးပါး၊ ဝေါကာရ-ခန္ဓာ)။

တစ်စုံတစ်ရာ ပျက်စီးဆုံးရှုံးမှုကြောင့် တမ်းတ ငိုကြွေးခြင်းသည် "ပရိဒေဝ" မည်၏။

ကုသိုလ်လည်းဖြစ်၊ ပြုလည်း ပြုစီမံတတ်သော တရား။

လောက်တက်နေသော သူသေကောင်ကို "လောက်တက်နေသော သူသေကောင်၊ လောက်တက်နေသောသူသေကောင်"ဟု အဖန်ဖန် ရှုမှတ် ပွားများသော ဘာဝနာသည် ပုဠဝက အသုဘကမ္မဋ္ဌာန်း...

ဝိတက်၊ ဝိစာရ၊ ပီတိ၊ သုခ၊ဧကဂ္ဂတာ ငါးပါးအစု (ငါးပါးအားလုံးပေါင်း) ကို ပထမဈာန်-ဟု ခေါ်သည်။

ရှေးရှေးဘဝတို့၌ ဖြစ်ပျက် တွေ့ကြုံခဲ့သမျှ အကြောင်းကို ပြန်ပြောင်း၍ အောက်မေ့နိုင်သော အဘိညာဉ်။