သတ္တဝါဆိုသူကို အာရုံပြု၍ လျစ်လှူရှုခြင်းသဘော (ချစ်ခင်ဝမ်းသာ သနားကြင်နာမှု မပြုဘဲ သင့်တင့်အောင် ရှုတတ်သော သဘော)သည် “ဥပေက္ခာ” မည်၏၊ တရားကိုယ် (အရင်းခံ သဘောတရား)မှာ တတြမဇ္ဈတ္တတာစေတသိက်ဖြစ်သည်၊ သို့သော် တတြမဇ္ဈတ္တတာမှန်သမျှကိုမူ “ဥပေက္ခာ”ဟု ခေါ်သည်တော့ မဟုတ်ပါ။(ထိုဥပေက္ခာကို အဖန်ဖန်ပွားများခြင်းသည် ဥပေက္ခာဘာဝနာဖြစ်သည်)။
ဥပစ္ဆေဒကမရဏ
ကပ်၍ ဖြတ်တတ်သော ကံတစ်မျိုးမျိုးကြောင့် စုတေခြင်း။