သန္တီရဏစိတ်-ဟူသော ပုဒ်သည် သန္တီရဏ+စိတ္တဟူသော ပုဒ်တို့မှ ဆင်းသက်လာသော ပုဒ် ဖြစ်သည်။ သန္တီရဏ= (အာရုံကို) စူးစမ်းဆင်ခြင်တတ်သော၊ စိတ္တ= စိတ်-ဟု အဓိပ္ပါယ်ရသည်။
ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ ဝိသယရုပ် ၇-ပါး၊ ပေါင်း ၁၂-ပါး။ (ထိုအရေအတွက်များကို ဆိုင်ရာ ခေါင်းစဉ်၌ ရှုပါ။)
သောဘနစိတ် တစ်ခုယုတ်ခြောက်ဆယ်၌ရှိသော ဝီရိယစေတသိက်။
အဟိတ်ကုသလဝိပါက် ဥပေက္ခာသဟဂုတ် သန္တီရဏစိတ်ဖြင့် သုဂတိဘုံ၌ ပဋိသန္ဓေနေသော ပုဂ္ဂိုလ်, (ဇီဝိတနဝကကလာပ်ရုပ်ဖြင့် ပဋိသန္ဓေနေသော အသညသတ်ပုဂ္ဂိုလ်တို့)ကို (ဖြစ်ရာဘုံကို လိုက်၍ 'သုဂတိ'+ပဋိသန္ဓေကို လိုက်၍ 'အဟိတ်'= ယင်း ၂-ရပ်ကို ပေါင်းစပ်လျက်) "သုဂတိအဟိတ်ပုဂ္ဂိုလ်"ဟု...
ယုံကြည်ခြင်းကိစ္စ၌ လွှမ်းမိုးထားသော သဘောတရား။
ဝမ်းမြောက်သော ဝေဒနာနှင့် အတူတကွ၊ ဖြစ်သော စိတ်။
မှန်မှန်ကန်ကန်ယူခြင်း, အယူမှန်ခြင်း။