ဝေဒနာစသော စေတသိက်အပေါင်း၏ ကုသိုလ်ကောင်းမှုမှာ ပြွမ်းတီး လေ့လာခြင်း သဘော။(ပြွမ်းတီးဟူသည် အထစ်အငေါ့ မရှိခြင်း၊ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်ခြင်းဟု အဓိပ္ပါယ်ရသည်။(လက်ပွန်းတတီး)။ အဝါးဝစွာ လေ့လာထားသော ကြောင့် ပြွမ်းတီးခြင်း ဖြစ်သည်။
ကိုယ်လည်းမလှုပ်၊ နှုတ်လည်းမပါ စိတ်၌သာ အဖြစ်များသော ကုသိုလ်ကံ။
စိတ်, စေတသိက်တို့ ဖြစ်ခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော ကိုယ်။
၁။မဟာကုသိုလ်စိတ် ဂ ပါး၊၂။ရပါဝစရကုသိုလ်စိတ် ၅ ပါး၊၃။အရူပါဝစရကုသိုလ်စိတ် ၄ ပါး၊၄။မဂ်စိတ်အကျယ် ၂၀၊ပေါင်း ၃၇ ပါး။ (မဟာကုသိုလ်စိတ် ဂ ပါး-စသည်ကို ဆိင်ရာ ခေါင်းစဉ်၌...
၁။အကုသလဝိပါက် ဒုက္ခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်၊ ၂။အဟိတ်ကုသလဝိပါက် သုခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဏ်၊
လောဘ။
လောဘမူစိတ် ၈-ပါး၌ရှိသော လောဘစေတသိက်။