ဒုက္ခသဟဂုတ် ဟူသော ပုဒ်သည် ဒုက္ခ+သဟ+ဂတ-ဟူသော ပုဒ်တို့မှ ဆင်းသက်လာသော ပုဒ် ဖြစ်သည်။ ဒုက္ခ= ဒုက္ခဝေဒနာနှင့်၊ ဝါ- ဆင်းရဲခြင်းနှင့်၊ သဟ= အတူတကွ၊ ဂတ= ဖြစ်သော-ဟု အဓိပ္ပါယ်ရသည်။
ဒိဗ္ဗစက္ခုအဘိညာဉ်
ဝေးသော အဆင်း, သေးသော အဆင်းကို နတ်မျက်စိကဲ့သို့ မြင်နိုင်သော အဘိညာဉ်။