ကာမာဝစရစိတ် ၅၄ ပါး၊ရူပါဝစရစိတ် ၁၅ ပါး၊အရူပါဝစရစိတ် ၁၂ ပါး၊လောကတ္တရာစိတ် အကျဉ်း ဂ ပါး၊ပေါင်း ဂ၉ ပါး။ (ကာမာဝစရစိတ် ၅၄ ပါး-စသည်ကို ဆိင်ရာ ခေါင်းစဉ်၌ ရှုပါ။)
မိမိသဘောကို ဆောင်တတ်သော၊ မိမိသဘောလက္ခဏာအတိုင်း ထင်ရှားစွာ ဖြစ်တတ်သော မြင်သိစိတ်။
ဝေဟပ္ဖိုလ် ၁ ဘုံ၊ အသညသတ် ၁ ဘုံ ၊ သုဒ္ဓါဝါသ ၅ ဘုံ၊ပေါင်း ၇ ဘုံ။
ပင်ကိုရိုးရာ ဓမ္မတာထက် ပိုမိုလွန်ကဲ၍ အဖြစ်များခြင်းကို "စရိုက်"ဟု ခေါ်သည်။
ခန္ဓာကိုယ်၌ "ပထဝီ, အာပေါ, တေဇော, ဝါယော"ဟူသော ဓာတ်ကြီး ၄-ပါးကို ပိုင်းခြားတတ်သော ဉာဏ်သည် "စတုဓာတုဝဝတ္ထာန်"...
အကုသိုလ်စိတ် ၁၂ ပါး၊ စက္ခုဝိညာဏ်စိတ် ၂ ပါး၊ သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းစိတ် ၂ ပါး၊ သန္တီရဏစိတ် ၃ ပါး၊ အဟိတ်ကြိယာစိတ် ၃ ပါး၊ ကာမာဝစရသောဘနစိတ် ၂၄ ပါး၊ ပေါင်း ၄၆...
ဈာန်, မဂ်, ဖိုလ်တည်းဟူသော အကျိုးတို့၏ အခြေခံအကြောင်းတရား ကုသိုလ်စိတ်သည် စိတ္တိဒ္ဓိပါဒ် မည်၏။