သီလဗ္ဗတပရာမာသကာယဂန္ထ ၂

အရဟတ္တဖိုလ်ရဖို့ရန် ကျင့်ဆဲဖြစ်သူ

မဟာကုသိုလ်, မဟာကြိယာ, အပ္ပနာဇောတို့၌ရှိသော ဧကဂ္ဂတာစေတသိက်။

ပိန်ဖျင်းသော စကားကို ပြောဆိုခြင်း။ အနှစ်မရှိသော စကားကို ပြောဆိုခြင်း။

ဘူတရုပ် ၄-ပါး၊ ပသာဒရုပ် ၅-ပါး၊ ဂေါစရရုပ် ၄-ပါး၊ (ရုပ်သီးခြား မဟုတ်၊ ဘူတရုပ်တွင် ပါဝင်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံကို သီးခြား ထပ်၍ မရေတွက်ပါ၊) ဘာဝရုပ် ၂-ပါး၊ ဟဒယရုပ် ၁-ပါး၊ ဇီဝိတရုပ် ၁-ပါး၊ အာဟာရရုပ် ၁-ပါး၊ ပေါင်း ၁၈-ပါး။(ဘူတရုပ် ၄-ပါး-စသည်ကို ဆိုင်ရာ ခေါင်းစဉ်၌...

အဝိနိဗ္ဘောဂရုပ် ၈ ပါးကို သဒ္ဒရုပ်နှင့် ပေါင်းစည်းသော် သဒ္ဒနဝကကလာပ်-ဟု ခေါ်သည်။

ကလာပသမ္မသနနည်း-စသောနည်း ၄-ပါးဖြင့် အစဉ်အတိုင်း ရှုရမည်၊ လက္ခဏာထင်အောင် ဆင်ခြင်သုံးသပ်ရမည်၊ ယင်းသို့ ဆင်ခြင်သုံးသပ်သော စိတ်အစဉ်မှာ ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်လျက် ရှိသည်၊ ထိုဉာဏ်ကိုပင် "သမ္မသနဉာဏ်"ဟု...