ပဋိသန္ဓေ, ဘဝင်, စုတိကိစ္စကို ဆောင်ရွက်သော ဥပေက္ခာသဟဂုတ်သန္တီရဏ ၂ ပါး၊ မဟာဝိပါက်စိတ် ၈ ပါး၊ မဟဂ္ဂုတ်ဝိပါက်စိတ် ၉-ပါး၊ပေါင်း ၁၉ ပါး။(ထိုစိတ်များကို ဆိုင်ရာ ခေါင်းစဉ်၌ ရှု ပါ။)
ဘာမျှမရှိခြင်း (အာကာသာနဉ္စာယတနစိတ်၏ လုံးဝ မရှိတော့ခြင်း)ကို အာရုံပြုကာ ပွားများ၍ ဖြစ်ပေါ်လာသော ကုသိုလ်ဈာန်စိတ်ကို အာကိဉ္စညာယတန ကုသိုလ်ဈာန်စိတ်-ဟု...
ယှဉ်တွဲဖက်မဟုတ်ဘဲ ကျေးဇူးပြုတတ်သော တရား။
အကုသလဝိပါက်စိတ် ၇ ပါး၊အဟိတ်ကုသလဝိပါက်စိတ် ဂ ပါး၊ မဟာဝိပါက်စိတ် ဂ ပါး၊ရပါဝစရဝိပါက်စိတ် ၅ ပါး၊အရူပါဝစရဝိပါက်စိတ် ၄ ပါး၊ဖိုလ်စိတ်အကျဉ်း ၂၀၊ပေါင်း ၅၂ပါး။ (မဟာဝိပါက်စိတ် ဂ ပါး-စသည်ကို ဆိင်ရာ ခေါင်းစဉ်၌...
(ဓားဖြင့်) ၂-ပိုင်း ဖြတ်ထားသော သူသေကောင်။
ဝီထိသဒ္ဒါသည် 'အစဉ်အတန်း' ဟူသော အနက်ကိုဟော၏။ ထိုထိုဒွါရ၌ ပဉ္စဒွါရာဝဇ္ဇန်း, စက္ခုဝိညာဉ်, သမ္ပဋိစ္ဆိုင်း-စသော စိတ်တို့၏ ရှေ့နောက်အစဉ်အားဖြင့် ဖြစ်ခြင်းကိုပင် "ဝီထိ"ဟု...
မိမိ၏အလိုကို သူတစ်ပါးအား သိစေနိုင်သော အမူအရာအထူးကို "ဝိညတ်"ဟု ခေါ်သည်။