မျက်စိအကြည်ဓာတ်ကို ဖြစ်စေနိုင်သော ကံ- မရှိသည့်အတွက် ဖြစ်ပေါ်ရမည့်အချိန်မှာ မျက်စိအကြည်ဓာတ် ဖြစ်ပေါ်မှု မရှိသောသူကို “ဇစ္စန္ဓ”ဟု ခေါ်သည်၊ ဖြစ်ပြီးမှ တစ်စုံတစ်ခုသော ဘေးရန်ကြောင့် စက္ခုပျက်စီးရသူကား ‘ဇစ္စန္ဓ’ မဟုတ်ပါ။ (ဇစ္စန္ဓ-ဟူသော ပုဒ်သည် ဇာတိ+အန္ဓ-ဟူသော နှစ်ပုဒ်မှ ဆင်းသက်လာသော ပုဒ် ဖြစ်သည်။သဒ္ဒါနည်းအရ အဆင့်ဆင့် ပြောင်း၍ ဇစ္စန္ဓ-ဟု ဖြစ်လာသည်။ဇာတိ- ပဋိသန္ဓေအားဖြင့်+ အန္ဓ-ကန်းသူ။ဝါ-သန္ဓေကန်း။)
အိုခြင်းသည် "ဇရာ" မည်၏၊ သေခြင်းသည် "မရဏ" မည်၏။
ဇိဝှါပသာဒ ရုပ်။
အကုသိုလ်စိတ် ၁၂ ပါး၊ ဇိဝှါဝိညာဏ်စိတ် ၂ ပါး၊ သမ္ပဋိစ္ဆိုန်းစိတ် ၂ ပါး၊ သန္တီရဏစိတ် ၃ ပါး၊ အဟိတ်ကြိယာစိတ် ၃ ပါး၊ ကာမာဝစရသောဘနစိတ် ၂၄ ပါး၊ ပေါင်း ၄၆ ပါး။(အကုသိုလ်စိတ် ၁၂ ပါး-စသည်ကို ဆိုင်ရာ ခေါင်းစဉ်၌...
အတူတကွ ဖြစ်ဖက် ရုပ်နာမ်တရားတို့ကို အစိုးတရ စောင့်ရှောက်တတ်သော သဘောတရား။
ဇိဝှါပသာဒရုပ်။
'ဝိပါက်စိတ်, စေတသိက်'-ဟူသော နာမ်ခန္ဓာနှင့် ကံ-အကြောင်းခံ၍ ဖြစ်လာရသော ရုပ်ခန္ဓာတို့ကို "အကျိုးတရား"ဟု ခေါ်သည်၊ ယင်းအကျိုးတရားတို့ကို ပဋိသန္ဓေအခါမှာ ဖြစ်စေ၊ ပဝတ္တိအခါမှာ ဖြစ်စေ, အခွင့်သာရာအခါ၌ မိမိကိုယ်တိုင် ဖြစ်စေနိုင်သော ကံသည် "ဇနက ကံ"...